شعر
«تا کرانه های بی کران»
شب است
و چه مبارک شبی!
امشب
هم سفر با مهتاب
تا ضیافت نور
تا ابدیتی بی انتها
تا کرانه های بی کران
پیش خواهم رفت
امشب
از تمام زوایای آسمان
صدا می آید
و یکی
مرا می خواند:
«بیا
بیا که وقت تنگ است!»
شعر از:
علیرضا قاسمی (ع. ریواس)
+ نوشته شده در جمعه هجدهم خرداد ۱۳۸۶ ساعت 8:59 توسط علیرضا قاسمی (ع.ریواس)
|